Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

ADHD bij volwassenen toont vele gezichten

De symptomen van volwassenen met ADHD lopen sterk uiteen. Ook de oorzaken van ADHD bij volwassenen zijn divers, concluderen Jeanette Mostert en Marten Onnink van het Radboudumc. Zij deden voor het eerst onderzoek naar een grote groep volwassenen met ADHD met behulp van cognitieve tests en beeldvormende technieken.
ADHD bij volwassenen toont vele gezichten

Meer dan de helft van de kinderen met ADHD houdt op volwassen leeftijd last van aandachtsproblemen en verhoogde impulsiviteit. In veel gevallen krijgen zij ook op volwassen leeftijd de diagnose ADHD. Naar de genetische en biologische oorzaken van ADHD bij volwassenen is echter nog weinig onderzoek gedaan. In een groot onderzoeksprogramma naar de biologische oorzaken van ADHD bij volwassenen onderzochten Jeanette Mostert en Marten Onnink meer dan 130 volwassenen met ADHD en 130 volwassenen zonder ADHD. Op basis van hersenscans en cognitieve testen zagen zij dat er veel verschillen zijn tussen de patiënten in wat zij goed en minder goed kunnen. Geen enkel cognitief probleem was echter bij allemaal aanwezig. Deze uitkomsten zijn sterk vergelijkbaar met die van kinderen met de diagnose ADHD.

Jeanette Mostert: “In de samenleving heerst het idee dat ADHD wordt overgediagnosticeerd, en dat hersenscans misschien kunnen helpen te bepalen wie er ‘echt’ ADHD heeft. Ons onderzoek laat zien dat dit niet zo makkelijk is, omdat de verschillen tussen patiënten groot zijn. Het lijkt wel alsof iedereen zijn eigen ADHD heeft.”

Variatie

Om meer grip te krijgen op de grote variatie, verdeelde Jeanette Mostert de volwassenen in subgroepen op basis van hun cognitief functioneren. Zij kon drie duidelijke subgroepen vinden: een groep die voornamelijk aandachtsproblemen heeft, een groep die bijzonder impulsief reageert, en een groep die problemen heeft met werkgeheugen en verbale functies. Interessant was dat zij dezelfde groepen ook vond bij de volwassenen zonder ADHD, maar dat bij hen de problemen minder extreem waren. 

Lees verder op www.nieuws.radboudumc.nl