Eind juni presenteerden de onderzoekers van het project 'De Beloften van Nabijheid' hun tussentijdse bevindingen. Hulpverleners in sociale wijkteams zijn niet zonder meer gericht op het zelfstandig maken van de cliënten. Ook zijn ze er huiverig voor familie, vrienden en buren in te schakelen, ook al omdat hulpbehoevenden het vaak niet passend vinden hulp te vragen van hun naasten.

Armoedig ideaal
Zelfredzaamheid is op zich een mooie gedachte, aldus de onderzoekers. ‘Maar het is ook een armoedig ideaal’, zegt sociaal wetenschapper Femmianne Bredewold in Trouw: ’Erken dat er ook een andere kant aan zit. Dit is hoe het werkt, het kan schadelijke effecten hebben. Sommige mensen hebben gewoon hulp nodig. Dat is al erg genoeg, bespaar hen die pijnlijke ervaring ze steeds te vertellen dat ze zelfredzaam moeten zijn, terwijl ze dat niet kunnen. En maak geld vrij voor hulp.’

Evelien Tonkens
Samen met de afdeling sociologie van de Universiteit van Amsterdam werken onderzoekers van de Universiteit voor Humanistiek aan een vierjarig onderzoeksproject naar de decentralisatie van zorg en re-integratie, onder de titel 'De beloften van nabijheid, een kwalitatief onderzoek naar de decentralisatie van arbeidsreïntegratie, jeugdzorg en langdurige zorg.' Het project wordt geleid door Evelien Tonkens, hoogleraar Burgerschap en Humanisering van de Publieke Sector.

Bron: Universiteit voor Humanistiek