Ruim 600.000 Nederlanders leven in een sociaal isolement (Coumans, 2016). Zij hebben geen of zeer weinig mensen in hun netwerk van wie zij sociale steun ontvangen (Hortulanus e.a., 2003). Zij missen betekenisvolle verbintenissen met anderen (Van Regenmortel, 2009). Gebrek aan sociale steun heeft negatieve gevolgen voor de kwaliteit van leven (Machielse, 2015) en kan leiden tot verschillende gezondheidsklachten (Ten Bruggencate e.a., 2018). Gebrek aan sociale relaties blijkt bijvoorbeeld een sterke voorspeller voor depressieve klachten (Cruwys e.a., 2013).

Vangnetwerken is een methode om sociaal isolement te doorbreken door de inzet van groepsgewijze onderlinge steun. In de periode 2016-2017 heeft de sociaal werker (tevens auteur van dit artikel en onderzoeker) die de methode heeft ontwikkeld, een participatief actieonderzoek uitgevoerd met mensen die als deelnemer bij het Rotterdamse Vangnetwerk betrokken waren. Het onderzoek richtte zich op meer inzicht krijgen in de manier waarop de deelnemers elkaar onderlinge steun bieden. Daarnaast werd het gebruikt om de praktijk te versterken. De bijdrage gaat eerst in op het probleem van sociaal isolement en de waarde van onderlinge steun in een groep om dit te doorbreken. Vervolgens ligt de nadruk op de methode Vangnetwerken en de resultaten van het onderzoek.

Lees verder op pagina 27 van het julinummer van Participatie en Herstel. Nog geen abonnee? Klik dan hier.