Tevens is de mate van informatieverstrekking over beschermd wonen in kaart gebracht. In dit artikel worden de uitkomsten van dit onderzoek gepresenteerd. Geadviseerd wordt om bij de aanmelding bij een RIBW meer aandacht te besteden aan informatievoorziening en een gezamenlijk besluitvormingsproces, zoals Shared

Decision Making.

In Europa zijn mensen met ernstige psychische aandoeningen (EPA)* steeds vaker aangewezen op sociale huisvestingsprogramma’s zoals beschermd wonen en begeleid zelfstandig wonen (Fakhoury e.a., 2002). Beschermd wonen betekent dat mensen onder toezicht in een residentiële setting wonen; een accommodatie met 24-uurs toezicht. Bij begeleid zelfstandig wonen wordt begeleiding geboden in de eigen woning.

In Nederland zijn er 24 Regionale Instellingen voor Beschermde Woonvormen (RIBW’s) die beschermd wonen en begeleid zelfstandig wonen bieden aan mensen met EPA. In Nederland is in de ggz de ambulantisering momenteel volop in ontwikkeling, ook binnen de RIBW’s. Vanwege deze ontwikkeling is het van belang om de zorgvragen en verwachtingen van mensen met EPA in kaart te brengen. Mogelijk hebben mensen die op de wachtlijst staan voor beschermd wonen, zorgvragen en verwachtingen die juist aansluiten bij andere vormen van ondersteuning, zoals begeleid zelfstandig wonen of een andere ambulante vorm van begeleiding. Uit diverse internationale onderzoeken blijkt echter dat de meerderheid van de mensen met EPA de voorkeur heeft om binnen een beschermde woonvorm te wonen (Harvey e.a., 2012; Högberg e.a., 2006; Lee e.a., 2009; Tsai e.a., 2010) en dit verkiest boven begeleid zelfstandig wonen. Tsai en anderen (2010) vonden tevens dat de geïnterviewden zich vaak niet realiseerden dat er ook andere woonmogelijkheden bestonden.

Mandy Lodder, Rob de Leeuw, Guus Schrijvers en Wiepke Cahn 

Lees verder op pagina 6 van het decembernummer van Participatie en Herstel. Bestel uw exemplaar hier!