De kritiek op de nieuwe DSM is niet mals: er zou te weinig wetenschappelijke basis zijn voor het geheel aan beschrijvingen, hoewel tegelijkertijd het boek wordt gezien als een bijbel voor alle hulpverleners, waarvan niet afgeweken kan en mag worden. Die combinatie gaat leiden tot een verschrikkelijke toekomst voor bijvoorbeeld de GGZ-hulpverlening. Met alle nieuwe onderzoek in de neurowetenschappen wordt eigenlijk steeds meer duidelijk, dat we bijna nog niets weten. En in plaats van dat de nieuwe DSM de psychiatrie verder op weg helpt, lijkt het er nu op dat ook het vak zijn wetenschappelijke basis gaat missen.

Psychiatrie heeft een nieuw paradigma nodig, maar helaas heeft niemand momenteel nog enig idee.

Lees ook een interview in de New York Times met dr Thomas Insel: hier