In dit artikel worden de 'Collages van het werk van ervaringsdeskundigen' besproken en getoond.

In 2021 bestaat Participatie en Herstel 30 jaar. In dat kader organiseert de redactie o.a. een korteverhalenwedstrijd.

Het hoger beroepsonderwijs motiveert studenten een onderzoekende houding aan te nemen, zo niet ook zelf een toegepast onderzoek uit te voeren. Als professional heb je echter te maken met een dagelijkse stroom aan nieuwe publicaties van wetenschappelijk en praktijkgericht onderzoek. Hoe kan je deze kennis goed benutten en op de juiste waarde schatten?

Werken in Verbinding beschrijft de uitgangspunten van Steunend Relationeel Handelen (SRH) en hoe je ermee kunt werken. SRH is ontwikkeld om professionals in de GGZ, de Maatschappelijke Opvang en de Verslavingszorg handvatten te bieden om cliënten optimaal te ondersteunen bij herstel en kwaliteit van leven.

William (Bill) Anthony, (tot 2011) directeur van het Boston Center for Psychiatric Rehabilitation, overleed na een lange strijd met Multiple Sclerose op 15 juli 2020, op de leeftijd van 77 jaar.

In 1997 publiceerde Detlef Petry, destijds psychiater bij Vijverdal in samenwerking met Marius Nuy een baanbrekend boek over rehabilitatie van chronisch psychiatrische patiënten: De Ontmaskering.

Waarom is juist nu het moment om te werken aan een positieve leefstijl? Ingrid Steenhuis en Wil Overtoom leggen uit waarom positieve leefstijlverandering zo belangrijk is en ook hoe je terugval daarin kunt voorkomen. Verder vertellen zij hoe hun boeken je daarbij helpen. Of je nu coach, behandelaar of cliënt bent. Ingrid is hoogleraar Preventie Volksgezondheid aan de Vrije Universiteit. Wil heeft jarenlange ervaring in het bedrijfsleven en meerdere verandertrajecten begeleid.

In meerdere steden in ons land, waaronder Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Eindhoven, belanden op dit moment daklozen op straat, die eerder vanwege de corona-crisis nog in aanmerking kwamen voor opvang. In Amsterdam en Den Haag zijn, ondanks de ‘anderhalve metersamenleving’, de afgelopen week meer groepjes daklozen ’s nachts op straat gesignaleerd.

Herstel staat in de psychische zorg en het sociaal domein volop in de belangstelling. De aandacht richt zich op versterken van veerkracht, benutten van potenties, eigen initiatief of contact zoeken met lotgenoten. Professionals weten veel over wat zij doen om problemen te verhelpen of aandoeningen te behandelen. Kennis over hoe mensen herstellen is nog beperkt. Hoe werkt herstel en wat kunnen we daarvan leren?

Het kabinet streeft ernaar samen met gemeenten, corporaties en andere betrokken partijen voor uiterlijk 1 januari 2022 10.000 extra woonplekken mét de benodigde begeleiding te realiseren voor dak- en thuisloze mensen.

Twintig procent van de mensen leeft ongezonder dan voor de coronacrisis. Deze groep sport minder en eet meer. Dat blijkt uit het tweede corona-onderzoek van GGD Flevoland in samenwerking met het RIVM en andere GGD’en. Uit hetzelfde onderzoek, dat werd gehouden onder 5000 Flevolanders. blijkt ook dat een derde zich eenzamer voelt, omdat het (fysieke) contact met vrienden, familie en kennissen zeer beperkt is. Grote vraag is dan ook: Hoe blijven we in deze tijd in mentaal en fysiek opzicht gezond?

Perfectionisme ontstaat zodra het streven naar perfectie uit de hand loopt. Dat is het geval wanneer degene die streeft naar het allerbeste zichzelf irreële eisen stelt. Het brengt burn-out, depressieve en angstige gevoelens, én gedachtenover suïcide dichterbij.

De problemen van patiënten passen zelden in één vakje. Dat is zeker het geval bij patiënten met triple problematiek, bij wie er sprake is van een licht verstandelijke beperking (LVB), verslavingsproblematiek én een psychische stoornis. Veel hulpverleners krijgen te maken met triple problematiek, maar weten vaak niet wat er allemaal speelt en zien door de bomen het bos niet meer. Want: waar begin je?

In deze tijd van thuiszitten is het ook goed nog eens een boek of tekst na te slaan binnen het vakgebied. En soms zijn er mooie teksten te vinden uit een grijs verleden, die alsnog flink wat verbazing en leesplezier kunnen opleveren.

Onder redactie van Jean Pierre Wilken en Dirk den Hollander is dit nieuwe handboek met 656 pagina's nu verschenen. Steunend Relationeel Handelen richt zich op mensen in kwetsbare posities. Centraal in het handelen van de professionals staan vier kernhandelingen: verbinden, verstaan, verzekeren en versterken.

Lange tijd niet meer verkrijgbaar geweest, maar in de huidige tijd is niets altijd weg: Het boek Met gezag en deskundigheid is nu digitaal verkrijgbaar.

Somberheid, stress, angsten, irritatie in opvoeding of relaties, verslavingen, lijden onder gedrag, gedachten en emoties. We hebben er allemaal mee te maken. Voor de één zijn het schaduwplekjes in een prima bestaan, bij anderen overheerst het negatieve en is er leed.

Stichting Socialrun organiseert van maandag 13 t/m zondag 19 september de tweede Inclusieweek. Een week vol letterlijke en figuurlijke beweging om aandacht te vragen voor de positie van mensen met psychische kwetsbaarheden in de maatschappij.

Een oprechte, betrokken relatie met je hulpverlener: het doet ertoe. Dit blijkt uit veel onderzoek naar de bijdrage ervan aan de uitkomsten van psychologische behandeling of aan het behalen van participatie- en hersteldoelen onder RIBWcliënten. In recente onderzoeken naar rehabilitatie bleek de werkalliantie opnieuw de belangrijkste verklaring voor het behalen van participatie- en hersteldoelen.

SRH is een van de meest gebruikte herstelondersteunende benaderingen in Nederland en België. Daarnaast wordt ze ook in een tiental andere landen toegepast. In dit artikel beschrijven we de ontwikkelingen die de benadering de laatste jaren heeft doorgemaakt. We beginnen met een korte geschiedenis. Vervolgens gaan we in op hoe SRH als vorm van relationele herstelgerichte zorg er anno 2021 uitziet.

De mate van samenwerking tussen hulpverlener en cliënt is een belangrijke voorspeller van een positief resultaat van de hulp. Het zijn niet alleen de (therapeutische) interventies die het verschil maken, want inzet van dezelfde interventies door verschillende hulpverleners leidt vaak tot verschillende resultaten. Wanneer een cliënt door de hulpverlener onbegrepen gedrag laat zien, is de cliënt niet per definitie ‘moeilijk’.

Dit artikel beschrijft bevindingen uit de pilot Samen voor Herstel.1 In een specifieke wijk in de stad Groningen namen ggz, verslavingszorg en het sociale wijkteam met behulp van de nieuwe resourcegroepenmethodiek het initiatief om tot een betere herstelondersteunende samenwerking te komen tussen cliënt, diens formele en informele netwerk, en binnen het formele netwerk. Met een kwantitatief en kwalitatief cohortonderzoek is in kaart gebracht hoe de deelnemers aan de pilot (cliënten) deze werkwijze hebben ervaren en wat de effecten waren op hun herstel en zorgtevredenheid.

In deze bijdrage worden de bevindingen van een verkenning door het lectoraat GGZ en Samenleving van Hogeschool Windesheim naar de rol van ervaringsdeskundigen in projecten uit het Actieprogramma lokale initiatieven voor mensen met verward gedrag in beeld gebracht in acht collages.1 Het artikel beschrijft de achtergrond, de werkwijze en resultaten van de verkenning en geeft toelichting en tekst bij de collages.

In deze bijdrage vertellen twee betrokken behandelaars, beiden psychiater (destijds nog in opleiding), het verhaal van de bijzondere samenwerking die zij meemaakten tussen de Bascule (nu Levvel), academisch centrum voor kind- en jeugdpsychiatrie en het Frascati theater in Amsterdam. Voorstellingen gemaakt vanuit de inspiratiebron van eigen ervaringen, waar het draaide om het spel, niet om de therapie. Voor de jongeren was op de planken (gaan) staan een weg naar herstel. We willen u het verhaal vertellen van jongeren die op de planken hebben gestaan op weg naar herstel. In 2017 kreeg de Bascule (academisch centrum voor kind- en jeugdpsychiatrie, sinds juli 2020 genaamd ‘Levvel’) de mogelijkheid om een samenwerking aan te gaan met het gerenommeerde Frascati, een theater in hartje Amsterdam. Frascati heeft als missie de dialoog aan te gaan met de stad als graadmeter van de samenleving en vergeten verhalen te ontdekken. Hierin past ook het plan om de kinder- en jeugdpsychiatrie op toneel te zetten.