In dit nummer zie ik verwantschap tussen de ‘Open Dialogue’ waarvan Jan van Blarikom een zeer gedegen en informatief overzicht geeft, de cliëntgerichte benadering van Rogers, besproken door Jan Pols, de Website ‘schizofrenie bestaat niet’ waarover Anne Marsman bericht, de door Irene van de Giessen gesignaleerde anosognosie en de kritische dialogen in het boek van Doortje Kal en anderen, besproken door Marion Ammeraal en Jan Theunissen.
In al deze bijdragen gaat het erom niet te blijven hangen in de uiterlijke verschijningsvormen (de psychose, de symptomen, de anosognosie) van nog niet begrepen menselijk lijden, maar te luisteren naar de onderliggende, innerlijke narigheden. Zodra daar woorden voor gevonden kunnen worden verdwijnen de oppervlakkige verschijnselen vaak – helaas niet altijd. Het blijft verbijsterend dat een goed gedocumenteerde, succesvolle behandeling van psychotische aandoeningen zoals de Open Dialogue zo weinig navolging heeft gevonden.
Een andere dwarsverbinding zie ik tussen de cognitieve fitness, de activiteiten in wijkservicepunt Sporenburg en het meten van participatie op de participatieladder. Ik zie daar de twee eilanden waar Cora Brink over schrijft: het goed gestructureerde eiland van GGZ-instellingen waar men zojuist de participatieladder en de fitness heeft geïmporteerd en dat van de gemeentelijke WMO waar men het wijkcentrum nog moet ontdekken. Maar als dat gebeurd is ontstaat er toch een verbinding: klanten op beide eilanden kunnen nu in het wijkservicepunt terecht. Het is interessant dat dit pas op gang komt wanneer het centrum ‘echte’, al bestaande activiteiten gaat herbergen: een spreekuur, een band, trajectbegeleiding naar laagdrempelig werk, een yogaklas die bezocht wordt door hippe buurtbewoners.
Dit is een oeroud inzicht: activiteiten lopen alleen als ze echt zijn, dus als je in een normale omgeving echt kunt eten, echt geld kunt verdienen, echt op de trombone kunt blazen en echt yoga kunt bedrijven. Misschien is die subjectief ervaren ‘echtheid’ wel het onderliggende verband van alle bijdragen in dit nummer. Het gaat om de echte problemen, de echte therapeutische relatie, de echte ruimte voor de vreemde ander, de echte participatieactiviteiten. En voor u: het echte leesplezier.
Nog geen abonnee? Neem nu een abonnement en blijf op de hoogte!