“Een speciaal team voor kinderen, een team voor volwassenen, een FACT-team vanuit de GGZ, een FACT-team vanuit de verslavingszorg. Er ontstaat alweer snel een kluwen spaghetti van hulpverleners en hulpverlenersteams. Maar als we het hebben over één gezin, één plan, één regisseur, dan zou er inderdaad maar één regisseur moeten zijn, namelijk het gezin zélf”.

Niet alleen kunnen professionals sommige dingen niet tegen een cliënt zeggen, soms staan ze een oplossing van de problemen ronduit in de weg. Schout spreekt in dat verband over “disabling professionals”: professionals die het onmogelijk maken dat mensen krachtig worden. Uiteindelijk willen alle professionals macht uitoefenen. 

“We zitten als hulpverleners veelal gevangen in een mindset waarin we onze reddersfantasie kwijt kunnen. Ik noem de hulpverleningsindustrie soms ook wel de reddersindustrie. Het vervelende van de reddersfantasie van hulpverleners is dat cliënten zich gered gaan voelen of zich slachtoffer gaan voelen van mislukte reddingsoperaties.”

Bron: www.dewijkin.nl, zie ook deze YouTube-clip waarin Gert Schout praat over ergoloos hulpverlenen.