Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

Stigma in films

Psychiatrische patiënten zijn altijd een dankbaar onderwerp geweest vanaf het begin van het ontstaan van de film tot op heden. Het beeld van psychiatrische hulpvragers dat door deze media wordt opgeroepen is veelal een karikatuur van de werkelijkheid, maar het bepaalt wel hoe het grote publiek aankijkt tegen 'gekken', kortom het draagt een flinke steen bij aan stigmatisering.

Op deze pagina komen de aankomende tijd voorbeelden van die films. Te beginnen bij het begin:

 

 

Al in 1912 werd de film 'House of darkness' van D.W, Griffith uitgebracht. Het is maar goed dat er destijds alleen nog maar 'stomme'films waren. De film begint met een vrouw die haar zinnen verliest als haar baby overlijdt om vervolgens in een psychiatrische omgeving te worden opgenomen:

 

In 1919 komt Victor Fleming met de film 'When the clouds roll by" waarin een gestoorde psychiater een nietsvermoedende burger aan het eind van zijn latijn brengt om hem tot suicide te verlokken:

 

 
In 1934 werd de film Maniac! uitgebracht, gemaakt door Dwain Esper, een stigmatiserende sensatiezoekende film, die - om de censuur te vermijden - werd uitgebracht als een educatieve film die inzicht biedt in verschillende vormen van geestesziekten.