REDACTIONEEL:
Annette Plooy

VAN BETEKENIS:
Marian Klein Brame

DRÖES: December

De invloed van stigma op herstel: lezing uitgesproken op het congres Beter in Beeld
Annette Plooy

Systematisch Rehabilitatiegericht Handelen: modelgetrouwheid in de maatschappelijke opvang in Tilburg
J. Buitendijk, H. Garretsen, J. Wolf, Ch. van Nieuwenhuizens

HERSTEL: Psychose als decor voor het verdwenen ik in strijd met de innerlijke vijand
Jeanny Severijns

De status aparte van ervaringswerkers binnen de eetstoornisbehandeling
Simona Karbouniaris en Annelies van de Watering

De rol van ergotherapeuten in een FACT-team. Specialist met generalistische kwaliteiten
Marion Ammeraal, Marjon van Campen en Jaap van Weeghel

RE-HABS

De rol van organisatiecultuur bij de implementatie van rehabilitatie
Merks, Mitchell Tiber en Caroline van Tilburg

TOEN: Herstellen doe je zelf
Jean Pierre Wilken


Tijdschrift voor Rehabilitatie:
- 64 blz. - 18 euro (excl. verzendkosten)
Bestellen: Uitgeverij SWP, Postbus 257, 1000 AG Amsterdam.
tel. 020-3307200 - e-mail swp@mailswp.com.
Vermeld duidelijk de naam van het tijdschrift en de datum van verschijning (maand/jaartal).
Ook andere nummers kunt u op deze manier bij de uitgever los bestellen (zolang de voorraad strekt.)

Niet meer leverbare edities van Passage en Tijdschrift voor Rehabilitatie kunt u nog digitaal verkrijgen via epub.nl

Fragment uit: De invloed van stigma op herstel: lezing uitgesproken op het congres Beter in Beeld
Door: Annette Plooy

Ik begin met een woord dat rijmt op stigma. Mijn leven kent een schisma. Het schisma valt in 1985, toen ik 25 was. Voor mijn 25e jaar behoorde ik tot de gewone bevolking. De mainstream van de samenleving. Ik volgde een gewone opleiding, woonde in gewone huizen en had een normale toekomst voor me. Ooit een normaal mens ontmoet? Jazeker, er is zoiets als normaliteit. Alle menselijke verschillen en eigenaardigheden vallen toch binnen een bepaalde bandbreedte, die bepaalt of je er nog bij hoort. Ik bevond me binnen die bandbreedte. Weliswaar was ik behoorlijk getroebleerd, en een loner – tegen wil en dank – maar zo zijn er meer op die leeftijd, en meestal komt dat wel weer goed.
Op mijn 25e kreeg ik mijn eerste psychiatrische diagnose. Ik werd opgenomen en kreeg te horen dat ik ernstig ziek was. Op dat moment werd in zekere zin mijn leven in tweeën gespleten. Niet mijn geest, maar mijn leven. Mijn leven kreeg een voor en na.

Lees nu in Tijdschrift van Rehabilitatie hoe het verhaal van Annette verder gaat..