Waarin verschilt ervaringsdeskundigheid bij mensen die opgroeien in armoede van die van ervaringsdeskundigen in de ggz? Na een beschrijving van de herkomst van ervaringsdeskundigheid in armoede, gaan de auteurs in op de betekenis van het herstelconcept in deze context, in vergelijking met die in de ggz.

In België werden ruim tien jaar geleden de eerste zaadjes geplant voor een beroep dat de kloof moest dichten tussen de leefwereld van mensen in armoede en de systeemwereld van organisaties waarmee zij te maken hebben. Vereniging De Link investeerde als voortrekker in de deskundigheidsbevordering van mensen die kampten met sociale uitsluiting door armoede. Nederlandse opleidingsinitiatieven ontwikkelden een opleiding geïnspireerd op het Belgische model genaamd ‘Ervaringsdeskundige in armoede en sociale uitsluiting’ (EDASU).

Structurele afstanden

Een belangrijke aanleiding om ervaringsdeskundigheid rond (generatie-)armoede1 te ontwikkelen was het feit dat hulpverleningsorganisaties over het algemeen ver af staan van de realiteit van armoede. ‘Opgroeien in een wereld van armoede leert je andere kennis over de maatschappij, andere vaardigheden en zorgt voor een laag zelfvertrouwen en wantrouwen tegenover de maatschappij.

Lees verder op pagina 53 van het maartnummer van Participatie en Herstel. Nog geen abonnee? Klik dan hier.