Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

Ervaringsdeskundigheid vraagt om creatieve vormen van kennisontwikkeling

Steeds meer organisaties zien naast professionele praktijkkennis en wetenschappelijke kennis, ook ervaringskennis als een onmisbare aanvullende kennisbron voor de bevordering van participatie en herstel van cliënten.

Ervaringskennis is een bijzondere kennisbron. Het gaat over het hebben leren leven met een ingrijpende ervaring. Het is kennis die je eigenlijk liever niet had willen hebben. Meestal gaat het om ervaringen waaraan een stigma kleeft, zoals verslaving, psychiatrie, misbruik, armoede of ervaringen met lichamelijke of cognitieve beperkingen. Deze ervaringen draag je met je mee, het maakt deel uit van wie je bent.

Je kunt dit niet altijd in woorden uitdrukken. Ervaringskennis is kennis die deels tacit (onbewust of ontastbaar) en embodied (belichaamd) is. Het woord ‘kennis’ suggereert dat het iets theoretisch en tastbaars is en dat je kunt kiezen om deze kennis wel of niet in te zetten. Ervaringskennis echter, maakt dat je anders in het leven staat en anders waarneemt dan voorheen. Je bent gevoeliger geworden voor pijn, onrecht en vernedering. Je ziet dingen waar je je ogen niet meer voor kunt sluiten. Je voelt dingen aan die je moeilijk in taal kunt uitdrukken. Dat maakt ervaringskennis anders dan andere vormen van kennis.

Kike De Jonge 

Lees verder op pagina 22 van het decembernummer van Participatie en Herstel. Nog geen abonnee? Klik dan hier.