Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

In de schijnwerper | ’Loesje’ in de ggz’ met cliënten en medewerkers

Binnen de ervaringsdeskundigheidsbeweging is het vertellen van verhalen een wezenlijk onderdeel. Levensverhalen en herstelverhalen geven herkenning en bieden hoop. Verhalen verbinden en reflecteren op de samenleving, stellen een vraag en geven voeding aan verandering.

 Met elkaar gedeeld kunnen verhalen tot sociale beweging leiden. Een middel om gedeelde verhalen actief te maken is schrijvend brainstormen tijdens groepsbijeenkomsten en naderhand publiceren van teksten en slogans. Aanzetten tot verandering geeft vorm aan hoop.

Vereniging Loesje probeert met haar teksten positief-kritisch tot verandering te prikkelen. ‘Loesje’-teksten ontstaan door met groepen mensen te brainstormen: leden van Loesje, gevangenen, ambtenaren, scholieren, wijkagenten, belangengroepen en cliënten binnen de ggz. Binnen RIBW Arnhem Veluwe Vallei, waar ik werkzaam ben na een carrière als redacteur bij Loesje, is een reeks schrijfworkshops met cliënten en medewerkers gehouden.

Workshop

Een groep van 14 mensen bijeen. Blanco A4-papier, taalcreativiteit, onderwerpen noemen in een brainstorm: persoonlijke dilemma’s of interesses, maatschappij, de hulpverlening, dromen en verlangens, herinneringen. Dit delen levert veel gesprek op. De onderwerpen komen als kopje bovenaan de blanco vellen te staan. Daarmee wordt ‘rondgeschreven’. Associatief, elkaars woorden en zinnen omkeren, aanvullen, overdrijven, de tegenstelling zoeken, er een spreekwoord of gezegde van maken. De onderwerpen gaan al schrijvend rond de tafel. 

Lees verder op pagina 51 van het maartnummer van Participatie en Herstel. Nog geen abonnee? Klik dan hier.