Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

Project ‘Evaluatie en doorontwikkeling van de Hulpkaart/Crisiskaart’

De Hulpkaart is er voor iedereen die in een situatie kan komen waarin hij de regie kwijt is of geen woorden kan geven aan wat hij wil, als zijn gedrag niet begrepen wordt. De kaart wordt ontwikkeld voor een brede doelgroep, zoals mensen met (beginnende) dementie, verslavingsproblematiek, een (licht) verstandelijke beperking of een psychische aandoening. Maar eigenlijk is de Hulpkaart er voor iedereen die de kaart wil en denkt nodig te hebben.1 In dit artikel wordt een onderzoek naar de doorontwikkeling ervan beschreven. In een latere fase zullen de resultaten daarvan worden gepresenteerd.

De Hulpkaart is eind 2018 ontstaan uit het project ‘Uitrol Crisiskaart’. Het Schakelteam Personen met Verward Gedrag stimuleerde sinds 2017 het gebruik van de Crisiskaart als handvat om zelfregie te bevorderen bij kwetsbare mensen. De Crisiskaart is een persoonlijk, opvouwbaar kaartje, zo groot als een bankpas (zie figuur 1). Dit kaartje wordt sinds het einde van de jaren 90 uitgegeven door voornamelijk cliëntenorganisaties in de geestelijke gezondheidszorg (ggz). De cliëntenbeweging in de ggz heeft de Crisiskaart geïntroduceerd als instrument voor eigen regie. Op basis van een crisisplan wordt de Crisiskaart gemaakt. De kaarthouder stelt de Crisiskaart op samen met een daarvoor opgeleide crisiskaartconsulent aan de hand van een stappenplan.

Lees het artikel via deze pagina of op pagina 4 van het maartnummer van Participatie en Herstel. Nog geen abonnee? Klik dan hier.